آثار شعرای جهان (غير ايراني)

[hilda]

...
منم که دَرا رو
یکی­یکی میزنم
منو نمیشه دید
چون مرده­ها که دیده نمیشن
ده سالی میشه،
از وقتی که تو هیروشیما مـُـردم
از اون موقع، یه دختر هفت ساله­ام
چون بچه­های مرده که بزرگ نمیشن
اول موهام آتیش گرفت
بعد چشام سوخت
یه مشت خاکستر شدم
اون یه مشت رو هم باد برد

من از شما برای خودم، هیچـّی نمیخوام
بچه­ی سوخته و مچاله
آبنبات که نمیتونه بخوره

درتون رو میزنم، خاله جون! عموجون! یه کاری بکنید
تا دیگه بچه­ها رو نکشن
تا بچه­ها هم بتونن آبنبات بخورن ناظم حکمت